کیف پول‌ها امروزه چالش مهمی در جذب کاربران روزمره به ارزهای دیجیتال هستند.

در پاسخ، صنعت باید انتقال به سمت راه‌حل‌هایی را که کاربر پسندتر و بسیار ایمن‌تر هستند، اولویت‌بندی کرده و پیش ببرد، بدون اینکه ماهیت غیرمتمرکز و خودسرپرستی را که رمزارزها در آن مورد استفاده قرار می‌دهند قربانی کند.

کیف پول های سنتی خودسرپرست - که اغلب اهمیت تجربه کاربری را نادیده می گیرند و تمام بار امنیت را بر دوش کاربران می گذارند - کاملاً در تضاد با تجربیات یکپارچه و بدون اصطکاک هستند که در قلمرو وب 2.0 به هنجار تبدیل شده اند.

این شکاف حتی اولین پذیرندگان ارزهای دیجیتال را به سمت راه‌حل‌های نگهداری و مبادلات متمرکز سوق داده است.

با این حال، با ظهور کیف پول‌های مبتنی بر قرارداد هوشمند، یک تغییر پارادایم در راه است.

این کیف پول های نوآورانه وعده انقلابی در حضانت شخصی را می دهند و آماده هستند تا پذیرش گسترده را تسهیل کنند. کریپتو کارنسی (رمز ارزها ).

ایرادات اصلی کیف پول های ارز دیجیتال فعلی چیست؟

نگرانی اساسی امنیت و داشتن آرامش خاطر است که سرمایه خود را از دست ندهید.

اخیر گزارش از Chainalysis نشان می دهد که در چند سال گذشته صدها میلیون دلار از کیف پول های کریپتو به سرقت رفته است.

مشکل اصلی در مورد امنیت کیف پول های رمزنگاری فعلی، تکیه آنها به یک عبارت اولیه است - مجموعه ای از 12-24 کلمه که به عنوان تنها محافظ کیف پول کاربر عمل می کند.

حتی کیف پول‌های سخت‌افزاری، در هسته خود، با یک عبارت اولیه محافظت می‌شوند. اگر عبارت seed گم شود، یا اگر مهاجم به آن دسترسی پیدا کند، سرمایه کاربر در خطر است.

اما چرا عبارت seed اینقدر مشکل ساز است؟ برای درک این موضوع، اجازه دهید سه عامل امنیتی اصلی احراز هویت کاربر را بررسی کنیم.

• چیزی که شما می دانید - رمز عبور

• چیزی که داری - یک دستگاه فیزیکی

• چیزی که تو هستی - هویت بیومتریک مانند اثر انگشت یا اسکن چهره

در حالی که حتی سرویس‌های اساسی وب 2.0 حداقل دو مورد از این عوامل را پیاده‌سازی می‌کنند، امروزه اکثر کیف‌پول‌های رمزنگاری خودسرپرست تنها به عامل اول متکی هستند. - 'چیزی که میدونی - که ضعیف ترین از این سه مورد در نظر گرفته می شود (با رمزهای عبور متنی به ویژه آسیب پذیر است).

این اتکا عبارات اولیه را به یک آسیب‌پذیری امنیتی مهم تبدیل می‌کند که مستعد حملات فیشینگ و بدافزار است.

با این حال، امنیت تنها مسئله نیست. UX کلی (تجربه کاربر) نیز چالش های مهمی را ارائه می دهد.

یک مثال قابل توجه، الزام به پرداخت برای تراکنش‌ها با یک توکن خاص (توکن گاز)، بدون توجه به ماهیت تراکنش، توکن‌های درگیر یا توکن‌های واقعی موجود در کیف است.

ظهور کیف پول های قراردادی هوشمند

کیف پول های قرارداد هوشمند دارای ساختاری دوگانه هستند - یک لایه کاربردی، مشابه کیف پول‌های موجود، مسئول امضای تراکنش‌ها و ارسال آن‌ها به بلاک چین، و یک حساب قرارداد هوشمند که بر روی خود بلاک چین کار می‌کند و از طریق آن تمام تراکنش‌های حساب کیف پول پردازش می‌شود.

این ساختار فوق‌العاده قدرتمند است و هر حساب در کیف پول را قادر می‌سازد تا هم منطق تأیید امضای سفارشی و هم منطق اجرای دلخواه را برای هر تراکنش ترکیب کند.

این منطق اضافی است که کیف پول را «هوشمند» می کند.

در اصل، این شبیه داشتن یک سرور غیرمتمرکز است که قادر به ذخیره وضعیت است.

این نوآوری یک قلمرو کاملاً جدید از امکانات را برای ارائه دهندگان کیف پول باز می کند و به آنها امکان می دهد امنیت و UX را به میزان قابل توجهی افزایش دهند.

کیف پول های قرارداد هوشمند چندین ویژگی پیشگامانه را معرفی می کنند که محدودیت های کیف پول های سنتی را برطرف می کند.

امنیت پیشرفته

با فعال کردن منطق تأیید امضای سفارشی، این کیف پول‌ها می‌توانند از تراشه‌های امنیتی پیشرفته موجود در دستگاه‌های تلفن همراه و لپ‌تاپ‌های مدرن استفاده کنند و مکانیزم 2FA (تأیید هویت دو مرحله‌ای) را برای محافظت قوی از وجوه تسهیل کنند.

کلیدهای تولید شده در تراشه امنیتی دستگاه ذاتاً به خود دستگاه متصل می شوند ("چیزی که دارید")، و تراکنش ها فقط از طریق احراز هویت بیومتریک ("چیزی که هستید") مجاز هستند.

سپس این تراکنش‌ها به‌صورت زنجیره‌ای توسط قرارداد هوشمند حساب تأیید می‌شوند و تضمین می‌کنند که حساب در برابر حملات فیشینگ یا بدافزار ایمن باقی می‌ماند، حتی اگر عبارت اولیه به خطر بیفتد.

به همان اندازه مهم است که نیازی به قربانی کردن تمرکززدایی یا حضانت شخصی ندارد.

کاربر تنها کنترل کیف پول را دارد و هیچ طرفی نمی تواند از طرف او سانسور یا امضا کند.

محدودیت هزینه های روزانه

در سیستم‌های بانکی سنتی، استفاده از کارت خودپرداز امکان برداشت تمام پول یک حساب را نمی‌دهد.

این یک اقدام محافظتی است و تضمین می کند که اگر کارت شما به سرقت رفت، دزد نمی تواند کل حساب بانکی شما را تخلیه کند.

برعکس، در حوزه ارزهای دیجیتال، معمولاً چنین محدودیتی وجود ندارد و یک تراکنش، چه عمدی یا تقلبی، می‌تواند کل حساب را تخلیه کند.

کیف پول‌های قرارداد هوشمند قابلیت اعمال محدودیت‌های هزینه‌های روزانه را معرفی می‌کنند که نیاز به احراز هویت اضافی برای تراکنش‌هایی دارد که از آستانه هزینه‌های از پیش تعریف‌شده، مانند نیاز به امضا از دو دستگاه مختلف، فراتر می‌روند.

این ویژگی اجازه می دهد تا یک تجربه کاربری یکپارچه برای تراکنش هایی با مقادیر کم داشته باشید، در حالی که یک لایه امنیتی اضافی را برای تراکنش های با ارزش بالاتر معرفی می کند.

سوئیچ مرد مرده

با توجه به نگرانی‌هایی که به ندرت در مورد آن صحبت می‌شود، کیف‌پول‌های قرارداد هوشمند می‌توانند مکانیسم‌هایی را پیاده‌سازی کنند که در صورت غیرفعال ماندن کیف پول برای مدت طولانی، امکان انتقال دارایی‌ها به ذینفعان از پیش تعیین‌شده را فراهم می‌کند.

این تضمین می کند که دارایی ها در صورت مرگ مالک از بین نمی روند.

این ویژگی به طور قابل توجهی با اکثر کیف پول‌های خودسرپرست موجود متفاوت است، جایی که مالکان باید عبارت یا کلیدهای خود را در حین زنده بودن به اشتراک بگذارند تا از گم شدن دارایی‌هایشان در هنگام مرگ جلوگیری کنند.

عملکرد Paymaster

هر کسی که با بلاک چین تعامل داشته باشد، با فرآیند دست و پا گیر مدیریت هزینه های گاز آشنایی دارد. - اطمینان حاصل کنید که به اندازه کافی از توکن گاز خاص مورد نیاز برای پرداخت هزینه های تراکنش دارید، حتی اگر تراکنش شامل توکن های مختلف باشد.

کیف پول‌های قرارداد هوشمند می‌توانند بر این چالش غلبه کنند و به کاربران اجازه می‌دهند برای تراکنش‌ها با توکن انتخابی خود پرداخت کنند.

قرارداد هوشمند حساب به طور یکپارچه توکن انتخابی را با توکن گاز مورد نیاز مبادله می کند و فرآیند را ساده می کند.

این قابلیت همچنین در را برای توسعه دهندگان DApp باز می کند تا هزینه گاز را بسته یا یارانه دهند و تراکنش های "بدون گاز" را ارائه دهند و UX را بیشتر تقویت کنند.

با نگاهی به جلو - دوره جدیدی از کیف پول های رمزنگاری شده

کیف پول‌های قراردادی هوشمند، نقص‌های حیاتی موجود در طراحی کیف پول‌های فعلی را برطرف می‌کنند و ویژگی‌هایی را معرفی می‌کنند که انتظارات کاربران را برای امنیت و راحتی برآورده می‌کند، دقیقاً شبیه آنچه که در فضای وب 2.0 به آن عادت کرده‌اند.

این وضعیت کیف پول قراردادهای هوشمند را به طور بالقوه تبدیل به استاندارد جدید می‌کند و راه را برای پذیرش گسترده راه‌حل‌های رمزنگاری غیرقانونی هموار می‌کند.

این انتقال نه تنها نویدبخش افزایش قابل توجه امنیت و قابلیت استفاده کیف پول‌های رمزنگاری می‌شود، بلکه گامی اساسی در جهت ورود توده‌ها به آینده غیرمتمرکزتر است.