هوش داده های تولیدی

پل زدن اقتصادهای واقعی و مجازی

تاریخ:

در عصری که امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) نوید دسترسی انقلابی، بدون مجوز و بدون چک اعتباری به خدمات مالی را می‌دهد، محدودیت‌های کاربرد آن در محدوده محدود دارایی‌های دیجیتالی است که شامل می‌شود. اما پیشگامان صنعت در حال تلاش برای گسترش دامنه آن با معرفی دارایی های دنیای واقعی (RWA) به حوزه دیجیتال هستند.

به عنوان مثال، ریپل با همکاری اداره پولی هنگ کنگ (HKMA)، یک پروژه تحقیقاتی را برای تلاش و توکن کردن املاک و مستغلات آغاز می کند. این سرمایه گذاری حدود هفت هفته پیش به عنوان بخشی از یک ابتکار گسترده تر، پروژه آزمایشی دیجیتال دلار هنگ کنگ (e-HKD) عمومی شد. اگرچه e-HKD هنوز به وجود نیامده است، برنامه های کاربردی بالقوه آن به طور فعال در حال بررسی هستند و در انتظار مجوز احتمالی آن هستند.

هدف Ripple با همکاری نزدیک با شرکای مانند Fubon Bank، بر موانع و مزایای احتمالی ادغام e-HKD و RWA در حوزه دیجیتال تاکید دارد. با وجود خوش‌بینی، پیچیدگی‌های این کار چالش‌های چنین فرآیندی را نشان می‌دهد.

مانع اصلی دیجیتالی کردن RWA ها، به ویژه دارایی هایی مانند املاک و مستغلات، در درهم تنیدگی آنها در سیستم های سنتی نهفته است. این به طور معمول نیاز به دخالت چندین مرحله و طرف برای حل نهایی معامله دارد. دیجیتالی کردن مالکیت دارایی و گنجاندن آن در یک بلاک چین ممکن است از نظر تئوری بدون دردسر به نظر برسد، اما اجرای عملی آن مستلزم تعهد هماهنگ دولت ها و موسسات بانکی است.

اگر مدیریت مسئول سوابق مالکیت هنوز یک سیستم NFT گرا را ادغام نکرده باشد، تصور تولید یک توکن غیر قابل تعویض (NFT) برای تأیید مالکیت دارایی بیهوده می شود. انتقال دارایی های املاک و مستغلات به فرمت دیجیتال مستلزم تغییرات گسترده ای است - از جمله تغییرات در قانون کشور و اطمینان از پذیرش کامل فرآیند توسط سیستم بانکی.

به گفته منابع آشنا با راه اندازی CBDC چین، مشکلات اصلی مربوط به بخش بلاکچین پروژه نبود، بلکه زیرساخت های بانکی موجود بود. به دلیل ناسازگاری با فناوری بلاک چین و سیستم‌های مختلف در PBoC و درگاه‌های پرداخت خرده‌فروشان، عرضه با چندین تاخیر مواجه شد.

دیمین هرست، هنرمند بریتانیایی، سال گذشته نمونه بسیار ساده‌تری از انتقال RWAها به دارایی‌های دیجیتال را اجرا کرد. پروژه او، "ارز" مجموعه ای از 10,000 نقاشی است که در ابتدا آنها را به عنوان NFT فروخت و پس از آن به خریداران این امکان را داد که NFT خود را با اثر هنری فیزیکی مبادله کنند. هرست گفت که 5,149 خریدار NFT های خود را با نقاشی های فیزیکی معامله کردند، در حالی که او 4,851 اثر هنری فیزیکی را که مربوط به NFT های باقی مانده در گردش بود سوزاند.

هیرست در مورد این روند در اینستاگرام نوشت: «بسیاری از مردم فکر می‌کنند که من میلیون‌ها دلار هنر می‌سوزانم، اما اینطور نیست. من در حال تکمیل تبدیل این آثار هنری فیزیکی به NFT با سوزاندن نسخه های فیزیکی هستم. وی افزود: "ارزش هنری دیجیتال یا فیزیکی که در بهترین زمان ها به سختی قابل تعریف است از بین نمی رود و به محض سوختن آنها به NFT منتقل می شود."

مزیت توکن سازی دارایی ها این است که به مراتب قابل حمل تر و قابل انتقال تر هستند. در مورد هنر، یک مزیت اضافی در تعیین سریع و بدون زحمت منشأ اثر وجود دارد.

منشأ، که تأیید اصالت و اصل و نسب آثار هنری است، اغلب با چالش‌هایی با جعل احتمالی سند تأیید منشأ و خود اثر هنری مواجه است. چنین مشکلی برای NFT های هرست وجود نخواهد داشت.

علاوه بر منشأ، دارایی‌های دیجیتالی مشتق‌شده از RWA‌ها می‌توانند اهرمی داشته باشند، نقدینگی آن‌ها به شکل وام‌های تضمین‌شده باز شود، و می‌توان آن‌ها را در مالکیت چند نفر قرار داد. پیش بینی می شود تا سال 2030، دیجیتالی شدن RWA ها به یک صنعت چند تریلیون دلاری تبدیل شود و جریان نقدینگی قابل توجهی را به بازار ارزهای دیجیتال وارد کند.

با این وجود، دارایی‌های پیچیده چالش‌های منحصربه‌فردی را ایجاد می‌کنند و به جای تکیه بر زنجیره‌های بلوکی و کد، به واسطه‌های مورد اعتماد نیاز دارند. در حالی که این موضوع قابل مدیریت است، همانطور که با تبدیل ارز فیات به استیبل کوین مشاهده می شود، سوالاتی را در مورد پاسخ نظارتی و تمایل دولت برای ادغام بیشتر سیستم مالی موجود در زیرساخت بلاک چین ایجاد می کند.

به Paribus بپیوندید-

سایت اینترنتی | توییتر | تلگرام | متوسط اختلاف | یوتیوب

نقطه_img

جدیدترین اطلاعات

نقطه_img