هوش داده های تولیدی

به چیزهای مناسب اهمیتی نمی‌دهیم، این موارد قرمز است: چگونه یوری گاگارین و فضانوردان فرهنگ فضایی شوروی را شکل دادند - دنیای فیزیک

تاریخ:

مارگارت هریس بررسی کیهان نورد: یک تاریخ فرهنگی توسط کاتلین اس لوئیس

<a href="https://coingenius.news/wp-content/uploads/2024/03/never-mind-the-right-stuff-heres-the-red-stuff-how-yuri-gagarin-and-the-cosmonauts-shaped-soviet-space-culture-physics-world-1.jpg" data-fancybox data-src="https://coingenius.news/wp-content/uploads/2024/03/never-mind-the-right-stuff-heres-the-red-stuff-how-yuri-gagarin-and-the-cosmonauts-shaped-soviet-space-culture-physics-world-1.jpg" data-caption="خارج از این دنیا یوری گاگارین به عنوان اولین انسانی که به دور زمین چرخید، نمادی از برنامه فضایی اتحاد جماهیر شوروی بود. (با احترام: iStock/mgrushin)”>
مجسمه نیم تنه سنگی یوری گاگارین در مسکو
خارج از این دنیا یوری گاگارین به عنوان اولین انسانی که به دور زمین چرخید، نمادی از برنامه فضایی اتحاد جماهیر شوروی بود. (با احترام: iStock/mgrushin)

در 12 آوریل 1961 یوری گاگارین اولین انسانی بود که به دور زمین چرخید و با کشتی وستوک-1 خود با فریاد مشتاقانه به فضا پرتاب شد.پوخالی!" ("بیا بریم!"). ربع قرن بعد و بیش از یک دهه پس از مرگ گاگارین، اوپوخالی!» به قدری نمادین در نظر گرفته شد که رسانه های شوروی آن را در سکانس آغازین برنامه خبری تلویزیونی این کشور گنجاندند. با این حال، در اوایل دهه 2000، سقوط اتحاد جماهیر شوروی بخشی از درخشش را از میراث گاگارین گرفته بود. هنگامی که یک نظرسنجی (یکی از چندین نظرسنجی که توسط روزنامه های محلی در روسیه در سالگرد پرواز گاگارین انجام شد) از دانش آموزان در سیبری خواسته شد تا نام شخصی را که گفت:پوخالی!» پسر 12 ساله ای به نام واسیا ماسکالوف پیشنهاد کرد که ممکن است مایکل شوماخر راننده فرمول یک باشد.

دوره 40 ساله بین پیروزی گاگارین و ناآگاهی ماسکالوف از آن، انتخاب های غنی را برای کاتلین اس لوئیس' کتاب کیهان نورد: یک تاریخ فرهنگی. لوئیس به‌عنوان متخصص شوروی و روسیه در موزه ملی هوا و فضای ایالات متحده، به تفاوت‌های بین برنامه‌های فضایی رقیب جنگ سرد نگاه دقیقی دارد. لوئیس پس از اینکه در مقدمه خود اشاره کرد که فضانوردان آمریکایی باید آنچه را که روزنامه نگار و نویسنده تام ولف آن را "موارد مناسب" می نامد داشته باشند، عبارتی مشابه برای همتایان شوروی خود ابداع می کند. او می‌نویسد، انتظار می‌رفت که کیهان‌نوردان «چیزهای قرمز» را داشته باشند - مجموعه‌ای مبهم از ویژگی‌هایی که به همان اندازه مدیون آرمان‌های روسی است (ارتباط بین قرمز و روسیه قبل از لنین) به همان اندازه که مدیون آرمان‌های کمونیستی است.

به گفته لوئیس، تفاوت‌های بین Right Stuff و Red Stuff از چند طریق ظاهر شد. اگرچه آمریکایی‌ها و شوروی هر دو فضانوردان اولیه خود را از میان فهرست‌های کوتاه (و در ایالات متحده، کاملاً) تحت سلطه خلبانان نظامی انتخاب کردند، اولین فضانوردان برای جنگیدن در جنگ جهانی دوم خیلی جوان بودند. در عوض، بیوگرافی مجاز آنها بر تجربیات دوران جنگ آنها به عنوان کودکانی که در کنار سایر شهروندان شوروی رنج می بردند، تأکید می کرد. از این رو، اگر فضانوردان آمریکایی به عنوان افراد قهرمان به عنوان شیر شناخته می شدند، فضانوردان اولیه به عنوان هر فرد قهرمان (و در یک مورد، هر زن) تبلیغ می شدند.

برای رهبری اتحاد جماهیر شوروی، Red Stuff همچنین فضانوردان را به یک کانون جدید مناسب برای کیش شخصیت تبدیل کرد که قبلاً بر جوزف استالین متمرکز بود. سقوط پس از مرگ دیکتاتور بی رحم با ظهور برنامه فضایی شوروی همزمان شد و هر دو به شدت با جانشین او نیکیتا خروشف مرتبط بودند، که از دستاوردهای فضانوردان برای حمایت از حمایت داخلی و بین المللی خود استفاده کرد. خوشبختانه برای خروشف، مبلغان به دری باز فشار می آوردند. از نظر لوئیس، مردم حتی بدون تشویق رسمی، گاگارین و همکارانش را می پرستیدند.

کنجکاو بودم که این احساسات تا کجا نفوذ کرده است، از یکی از دوستانم که در لیتوانی تحت کنترل شوروی بزرگ شده بود (و بر این اساس از اتحاد جماهیر شوروی و همه چیز متنفر است) پرسیدم که او در مورد گاگارین چه خاطره ای دارد. او در پاسخ گفت: "او یک قهرمان بود." پسرها وقتی بزرگ شدند می خواستند فضانورد شوند. او افزود که دستاوردهای فضانوردان "واقعاً چشمگیر" تلقی می شد - حتی اگر "شما می توانید به خاطر شوخی در مورد گاگارین به زندان بروید".

اگر مقامات ناسا در دوران کندی احساس می کردند که زنان چیزهای مناسبی ندارند، چرا همتایان آنها در برنامه فضایی خروشچف به چنین نتیجه متفاوتی در مورد زنان و چیزهای سرخ رسیدند؟

برای من، جذاب ترین فصل از کیهان شناسی بر اولین مرد در فضا تمرکز نمی کند، بلکه اولین زن است. پرواز تاریخ ساز والنتینا ترشکووا به سختی دو سال پس از پرواز گاگارین انجام شد، و من اغلب به این فکر کرده ام که چرا بیش از دو دهه طول کشید تا ایالات متحده این «اول» شوروی را تکرار کند. اگر مقامات ناسا در دوران کندی احساس می کردند که زنان چیزهای مناسبی ندارند، چرا همتایان آنها در برنامه فضایی خروشچف به چنین نتیجه متفاوتی در مورد زنان و چیزهای سرخ رسیدند؟

لوئیس پیشنهاد می کند که پاسخ پیچیده است. او می نویسد: «طبق دکترین حزب کمونیست، در اتحاد جماهیر شوروی فرصت برابر برای زحمت کشیدن و کار برای زنان وجود داشت. «نیاز مکرر برای نشان دادن این برابری نشان داد که واقعیت بسیار متفاوت است.» اگرچه زنان شوروی در طول جنگ جهانی دوم مأموریت‌های جنگی را انجام می‌دادند، گروه‌های پارتیزانی را فرماندهی می‌کردند و کارخانه‌ها را هدایت می‌کردند، اما در اوایل دهه 1960، واکنش مردسالارانه به شدت در جریان بود. زنان شوروی مانند همتایان غربی خود، تحت فشار زیادی بودند تا از نقش های رهبری سابق خود به نفع مردان دست بکشند. همچنین از آنها خواسته شد که بچه های زیادی داشته باشند (برای جایگزینی 11 میلیون سرباز شوروی و شاید 20 میلیون غیرنظامی که در طول جنگ جان خود را از دست دادند) و به انجام کارهای سطح پایین ادامه دهند (زیرا تلفات حیرت آور باعث شد که هیچ کس دیگری وجود نداشته باشد. برای انجام این).

بنابراین، پرواز ترشکووا به طور همزمان آخرین نفس فمینیسم دوران جنگ بود. وسیله ای برای تظاهر به اینکه اتحاد جماهیر شوروی همزمان با تسلط بر مسابقه فضایی در رقابت برای برابری پیروز می شود. و روشی حامی برای نشان دادن اینکه فضاپیماهای شوروی چنان خوب طراحی شده اند که حتی یک زن نیز می تواند با آنها پرواز کند.

لوئیس متصدی موزه است و بخش های قابل توجهی از کتاب او بر مصنوعات مادی فرهنگ کیهان نوردی تمرکز دارد. برای خوانندگان غیرمتخصص، این بحث های طولانی درباره تمبرهای با مضمون کیهان نوردی، نشان های کلکسیونی و سایر یادگاری ها ممکن است جذابیت محدودی داشته باشد. به همین ترتیب، می‌توانستم بدون خلاصه‌هایی که در ابتدا و انتهای هر فصل و همچنین در مقدمه و پایان نامه آمده است، این کار را انجام دهم. یک گزینه جالب تر برای دومی ممکن است کشف این باشد که فرهنگ کیهان نوردی در روسیه امروزی چگونه به نظر می رسد - چیزی که لوئیس، که به وضوح در بایگانی های شوروی و روسیه قرار داده است، در موقعیت خوبی برای انجام آن قرار دارد. افسوس، اگرچه او به طور گذرا خاطرنشان می کند که "دولت پوتین با اشتیاق و با تمام وجود از چیزهای قرمز استقبال نکرده است"، او هرگز توضیح نمی دهد که چرا چنین است. این یک حذف ناامیدکننده است و به این معنی است که مانند خود برنامه فضایی شوروی، کیهان شناسی به جای اینکه به وعده اولیه خود عمل کند، از بین می رود.

  • انتشارات دانشگاه فلوریدا 2023 324 صفحه 37.95 پوند / 38.00 دلار Hb
نقطه_img

جدیدترین اطلاعات

نقطه_img