در سال 2022، محققان آزمایشگاه اکولوژی حسی و رفتاری زنبورها در دانشگاه کوئین مری لندن، زنبورهای بامبلی را در حال انجام کاری قابل توجه مشاهده کردند: موجودات کوچک و مبهم در حال انجام فعالیت هایی بودند که فقط می توان آن را بازی توصیف کرد. با دادن توپ های چوبی کوچک، زنبورها آنها را به اطراف هل دادند و چرخاندند. این رفتار هیچ ارتباط آشکاری با جفت گیری یا بقا نداشت، و همچنین توسط دانشمندان پاداشی دریافت نکرد. ظاهراً فقط برای سرگرمی بود.

مطالعه روی زنبورهای بازیگوش بخشی از مجموعه تحقیقاتی است که امروز گروهی از محققان برجسته ذهن حیوانات به آن اشاره کردند. یک اعلامیه جدید که حمایت علمی از آگاهی را به مجموعه وسیع تری از حیوانات نسبت به آنچه قبلاً به طور رسمی تأیید شده بود، گسترش می دهد. برای چندین دهه، توافق گسترده ای بین دانشمندان وجود دارد که حیواناتی شبیه به ما - برای مثال میمون های بزرگ - تجربه آگاهانه دارند، حتی اگر آگاهی آنها با ما متفاوت باشد. با این حال، در سال‌های اخیر، محققان شروع به تصدیق کرده‌اند که هوشیاری ممکن است در میان حیواناتی که بسیار متفاوت از ما هستند، از جمله بی مهرگان با سیستم عصبی کاملاً متفاوت و بسیار ساده‌تر، گسترده باشد.

اعلامیه جدید که توسط زیست شناسان و فیلسوفان امضا شده است، رسماً این دیدگاه را پذیرفته است. در بخشی از این مقاله آمده است: «شواهد تجربی حداقل یک امکان واقعی از تجربه آگاهانه را در همه مهره‌داران (از جمله همه خزندگان، دوزیستان و ماهی‌ها) و بسیاری از بی‌مهرگان (از جمله، حداقل، نرم تنان سرپایان، سخت‌پوستان ده‌پایان و حشرات) نشان می‌دهد.» این سند با الهام از یافته‌های تحقیقاتی اخیر که رفتارهای شناختی پیچیده را در این حیوانات و سایر حیوانات توصیف می‌کند، اجماع جدیدی را نشان می‌دهد و نشان می‌دهد که محققان ممکن است درجه پیچیدگی عصبی مورد نیاز برای آگاهی را بیش از حد برآورد کرده باشند.

اعلامیه چهار پاراگراف نیویورک در مورد آگاهی حیوانات امروز، 19 آوریل، در یک کنفرانس یک روزه به نام «علم نوظهور آگاهی حیواناتدر دانشگاه نیویورک برگزار می شود. به رهبری فیلسوف و دانشمند شناختی کریستین اندروز از دانشگاه یورک در انتاریو، فیلسوف و دانشمند محیط زیست جف سبو از دانشگاه نیویورک، و فیلسوف جاناتان برچ از دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی لندن، این بیانیه تاکنون توسط 39 محقق از جمله روانشناسان امضا شده است. نیکولا کلیتون و ایرنه پپربرگ، دانشمندان علوم اعصاب آنیل ست و کریستف کخ، جانورشناس لارس چیتکاو فیلسوفان دیوید چالمرز و پیتر گادفری اسمیت.

این اعلامیه بر اساسی ترین نوع آگاهی که به عنوان آگاهی پدیداری شناخته می شود، تمرکز دارد. به طور کلی، اگر موجودی آگاهی خارق‌العاده‌ای داشته باشد، آن موجود بودن «شبیه چیزی» است - ایده‌ای که فیلسوف توماس ناگل در مقاله تأثیرگذار خود در سال 1974 بیان کرد:خفاش بودن چگونه است؟ناگل نوشت: «حتی اگر موجودی با ما بسیار متفاوت باشد، اساساً یک موجود زنده دارای حالات ذهنی آگاهانه است اگر و فقط اگر چیزی وجود داشته باشد که شبیه آن باشد. be آن ارگانیسم ما ممکن است این را شخصیت ذهنی تجربه بنامیم.» اگر موجودی به طور پدیداری هوشیار باشد، این ظرفیت را دارد که احساساتی مانند درد یا لذت یا گرسنگی را تجربه کند، اما نه لزوماً حالات ذهنی پیچیده تر مانند خودآگاهی.

ست، عصب شناس در دانشگاه ساسکس، در ایمیلی نوشت: «امیدوارم این بیانیه توجه بیشتری را به مسائل آگاهی غیرانسانی و چالش های اخلاقی که با امکان تجربه های آگاهانه بسیار فراتر از انسان همراه است جلب کند. "امیدوارم که جرقه‌ای برانگیختن بحث‌ها، اطلاع‌رسانی به سیاست‌ها و تمرین‌ها در مورد رفاه حیوانات باشد، و درک و قدردانی را ایجاد کند که ما اشتراکات بسیار بیشتری با حیوانات دیگر داریم تا چیزهایی مانند ChatGPT."

یک آگاهی رو به رشد

این بیانیه در پاییز گذشته و پس از گفتگوهای سبو، اندروز و برچ شکل گرفت. سبو به یاد می آورد: «ما سه نفر در مورد اینکه در 10 سال گذشته، در 15 سال گذشته، در علم آگاهی حیوانات چقدر اتفاق افتاده است صحبت می کردیم. ما اکنون می دانیم، برای مثال، که اختاپوس ها احساس درد می کنند و ده ماهی جزئیات را به خاطر می آورد از رویدادهای خاص گذشته مطالعات روی ماهی ها نشان داده است به نظر می رسد که wrasse تمیزتر عبور کند نسخه ای از "تست آینه"، که نشان دهنده درجه ای از خودشناسی است، و این ماهی گورخر نشانه هایی از کنجکاوی نشان می دهد. در دنیای حشرات، زنبورها رفتار بازی ظاهری نشان می دهند، در حالی که Drosophila مگس میوه الگوهای خواب مشخصی دارد تحت تأثیر محیط اجتماعی خود در همین حال، خرچنگ حالت هایی شبیه به اضطراب نشان می دهد - و این حالات را می توان با داروهای ضد اضطراب تغییر داد.

این و سایر نشانه‌های حالت‌های هوشیار در حیوانات که مدت‌ها کمتر از هوشیاران در نظر گرفته می‌شدند، زیست‌شناسان، دانشمندان شناختی و فیلسوفان ذهن را به چالش می‌کشیدند. سبو گفت: «اکنون بسیاری از مردم برای مدتی پذیرفته‌اند که برای مثال، پستانداران و پرندگان یا هوشیار هستند یا به احتمال زیاد هوشیار هستند، اما توجه کمتری به گونه‌های دیگر مهره‌داران و به‌ویژه بی مهرگان شده است.» در گفتگوها و جلسات، کارشناسان تا حد زیادی موافق بودند که این حیوانات باید هوشیاری داشته باشند. با این حال، این اجماع تازه شکل گرفته به عموم مردم، از جمله دیگر دانشمندان و سیاستگذاران اطلاع رسانی نمی شد. بنابراین این سه محقق تصمیم گرفتند بیانیه ای واضح و مختصر تهیه کنند و آن را برای تایید در بین همکاران خود پخش کنند. سبو گفت، این اعلامیه به معنای جامع نبودن است، بلکه «به این معناست که ما فکر می‌کنیم میدان اکنون کجاست و به کجا می‌رود».

اعلامیه جدید جدیدترین تلاش برای ایجاد اجماع علمی در مورد آگاهی حیوانات را به روز می کند. در سال 2012، محققان این مقاله را منتشر کردند اعلامیه کمبریج در مورد آگاهیکه می‌گوید مجموعه‌ای از حیوانات غیرانسانی، از جمله پستانداران و پرندگان، اما نه محدود به آنها، «ظرفیت نشان دادن رفتارهای عمدی» را دارند و «انسان‌ها در داشتن بسترهای عصبی که آگاهی را تولید می‌کنند منحصر به فرد نیستند».

ست نوشت: بیانیه جدید دامنه نسخه قبلی خود را گسترش می دهد و همچنین با دقت بیشتری بیان می شود. سعی نمی‌کند علم را با دستور انجام دهد، بلکه بر آنچه باید در مورد آگاهی حیوانات و اخلاق مربوطه با توجه به شواهد و نظریه‌هایی که در اختیار داریم، جدی بگیریم، تأکید می‌کند.» او نوشت که "از بهمن نامه های سرگشاده و امثال آن طرفدار نیست"، اما در نهایت "به این نتیجه رسید که این بیانیه بسیار ارزش حمایت دارد."

گادفری اسمیت، فیلسوف علم در دانشگاه سیدنی که به طور گسترده با اختاپوس ها کار کرده است، معتقد است که رفتارهای پیچیده ای که این موجودات از خود نشان می دهند - از جمله حل مسئله، استفاده از ابزار و رفتار بازی - را فقط می توان به عنوان شاخص های آگاهی تفسیر کرد. او گفت: «آنها این تعامل دقیق با چیزها، با ما و اشیاء جدید دارند که باعث می‌شود فکر نکنیم که چیزهای زیادی در درون آنها می‌گذرد.» او خاطرنشان کرد که مقالات اخیری که به درد و حالت‌های رویایی در اختاپوس‌ها و ده‌ماهی‌ها می‌پردازند، «در یک جهت ... به سمت تجربه به عنوان بخشی واقعی از زندگی آن‌ها اشاره می‌کنند».

در حالی که بسیاری از حیوانات ذکر شده در این بیانیه دارای مغز و سیستم عصبی بسیار متفاوتی با مغز انسان هستند، محققان می گویند که این نیازی به مانعی برای آگاهی ندارد. به عنوان مثال، مغز یک زنبور فقط حدود یک میلیون نورون دارد، در حالی که در مورد انسان حدود 86 میلیارد نورون وجود دارد. اما هر یک از این نورون‌های زنبور عسل ممکن است مانند یک درخت بلوط از نظر ساختاری پیچیده باشند. شبکه اتصالاتی که آنها تشکیل می دهند نیز فوق العاده متراکم است و هر نورون با 10,000 یا 100,000 نورون دیگر تماس می گیرد. در مقابل، سیستم عصبی اختاپوس از جهات دیگری پیچیده است. سازمان آن به جای متمرکز، بسیار توزیع شده است. بازوی بریده شده می تواند بسیاری از رفتارهای حیوان دست نخورده را نشان دهد.

اندروز گفت که نتیجه این است که «ممکن است برای رسیدن به هوشیاری به تجهیزاتی که فکر می‌کردیم نیاز نداشته باشیم». به عنوان مثال، او اشاره کرد که حتی یک قشر مغز - لایه بیرونی مغز پستانداران، که اعتقاد بر این است که نقشی در توجه، ادراک، حافظه و سایر جنبه‌های کلیدی هوشیاری بازی می‌کند - ممکن است برای آگاهی ساده‌تر و پدیده‌ای مورد هدف ضروری نباشد. در اعلامیه

او گفت: «بحث بزرگی در مورد هوشیاری ماهی‌ها وجود داشت، و بسیاری از آن‌ها به دلیل نداشتن ساختار مغزی آن‌ها در پستانداران بود. اما وقتی به پرندگان و خزندگان و دوزیستان نگاه می‌کنید، ساختارهای مغزی و فشارهای تکاملی متفاوتی دارند - و با این حال، ما متوجه می‌شویم که برخی از این ساختارهای مغزی همان کاری را انجام می‌دهند که قشر مغز در انسان انجام می‌دهد. "

گادفری اسمیت با این موضوع موافق بود و اشاره کرد که رفتارهای نشان دهنده آگاهی «می تواند در معماری وجود داشته باشد که با مهره داران یا معماری انسان کاملاً بیگانه به نظر می رسد».

روابط ذهنی

در حالی که این اعلامیه پیامدهایی برای درمان حیوانات و به ویژه برای پیشگیری از رنج حیوانات دارد، سبو خاطرنشان کرد که تمرکز باید فراتر از درد باشد. او گفت که این برای مردم کافی نیست که حیوانات در اسارت را از تجربه درد و ناراحتی بدنی جلوگیری کنند. ما همچنین باید انواع غنی‌سازی و فرصت‌هایی را برای آن‌ها فراهم کنیم که به آنها اجازه می‌دهد غرایز خود را بیان کنند و محیط‌های خود را کشف کنند و در سیستم‌های اجتماعی شرکت کنند و در غیر این صورت، آن‌گونه عوامل پیچیده‌ای باشند که هستند.»

اما عواقب اعطای برچسب "آگاه" به مجموعه وسیع تری از حیوانات - به ویژه حیواناتی که ما عادت به در نظر گرفتن علایق آنها نداریم - ساده نیست. به عنوان مثال، گادفری اسمیت گفت، برای مثال، ممکن است رابطه ما با حشرات "به ناچار تا حدی متضاد باشد". برخی از آفات محصولات زراعی را می خورند و پشه ها می توانند ناقل بیماری باشند. او گفت: «این ایده که ما فقط می‌توانیم با پشه‌ها صلح کنیم، بسیار متفاوت از این ایده است که می‌توانیم با ماهی و اختاپوس صلح کنیم.»

به همین ترتیب، توجه کمی به سلامت حشراتی مانند Drosophila، که به طور گسترده در تحقیقات زیست شناسی استفاده می شود. ما در تحقیقات به رفاه دام و موش فکر می کنیم، اما هرگز به رفاه حشرات فکر نمی کنیم. ماتیلدا گیبونز، که در دانشگاه پنسیلوانیا بر اساس عصبی آگاهی تحقیق می کند و این بیانیه را امضا کرده است.

در حالی که نهادهای علمی استانداردهایی را برای درمان موش های آزمایشگاهی ایجاد کرده اند، مشخص نیست که آیا اعلامیه امروز منجر به ایجاد استانداردهای جدیدی برای درمان حشرات می شود یا خیر. اما یافته های علمی جدید گاهی جرقه سیاست های جدید را می زند. برای مثال بریتانیا، قانونی وضع کرد برای افزایش حفاظت از اختاپوس، خرچنگ و خرچنگ پس از مدرسه اقتصاد لندن گزارش نشان داد که آن حیوانات می توانند درد، ناراحتی یا آسیب را تجربه کنند.

در حالی که در این بیانیه هیچ اشاره ای به هوش مصنوعی نشده است، موضوع هوشیاری احتمالی هوش مصنوعی در ذهن محققان هوشیاری حیوانات قرار گرفته است. سبو گفت: سیستم‌های هوش مصنوعی فعلی بسیار بعید است که هوشیار باشند. با این حال، آنچه او در مورد ذهن حیوانات آموخته است «به من مکث می کند و باعث می شود که بخواهم با احتیاط و فروتنی به موضوع نزدیک شوم».

اندروز امیدوار است که این بیانیه جرقه تحقیقات بیشتری را در مورد حیواناتی که اغلب نادیده گرفته شده‌اند، ایجاد کند، حرکتی که این پتانسیل را دارد که آگاهی ما را از دامنه آگاهی در دنیای حیوانات گسترش دهد. او گفت: «همه این کرم‌های نماتد و مگس‌های میوه که تقریباً در همه دانشگاه‌ها وجود دارند، هوشیاری را در آنها مطالعه می‌کنند. "شما قبلا آنها را دارید. شخصی در آزمایشگاه شما به یک پروژه نیاز دارد. آن پروژه را به یک پروژه آگاهی تبدیل کنید. تصور کنید که!"